Pennevruchten #2

Geplaatst op door

Toen Noach strandde

De levende have, beschermd door de wanden van mijn schip, was veilig. Wij waren onder onder ons. Wij kenden elkaar. Wij voeren naar ik weet niet waar. Overal zee. Overal horizon. Wij keken vaak naar binnen.

Een enorme schok ging door ons heen. Alles stond stil. Of nee. Niets stond stil. Alleen mijn schip, ons veilige huis.
Langzaam trok het water weg. De duif kwam weldra met een olijftak terug.

Symbool van wat? Van vrede?

Jet Kat, 5 maart 2022