Voorbij de aarde krabt zijn dikke korsten daar groeit weer vettige natuur nieuwe wortels zuigen leven uit een bodem vol van zuur nieuwe bladeren vangen voedsel uit de nieuwe atmosfeer zij overleven in de hitte wat dat niet kon dat leeft niet meer ze gedijen zonder zuurstof CO2 en stikstof zat wat parasieten achterlieten is nu het nieuwe habitat van nieuwe dieren die welig tieren in hun stralende palet van ultraviolet via gifgroen tot infrarood en geen mens die er van genieten kan want die zijn allemaal dood Sipke Fluitman, mei 2023
Na wat je negeert en gaat vanzelf hier het slotstuk van het drieluik wat je negeert gaat vanzelf voorbij. Ik voelde aan dat het publiek behoefte had aan wat positiviteit na zoveel pessimisme. Zie hier dan maar. Ik had beloofd dat alles goed zou komen en dat komt het ook. Perfecte harmonie in alle kleuren.
1 reactie
Voeg die van jou toe →Ah! Er sluipen weer fluitgedichten de wereld in!